Eski İngilizce’de (Old English) köpek (dog) kelimesi için hundkullanılırdı. Hint Avrupa dil ailesi ve genel olarak Cermen dil ailesinden olan dillerde Latince canis kelimesinden türetilen caninekelimesi kullanılırdı. Dog (köpek), 16.yy da bir çok kıta dilinde kullanılmaya başlandı (Fransızca’da dogue [16.yy]). Kelimenin etimolojik kökeni İngilizcenin çözülememiş efsanelerinden biri olarak kalmıştır, isim olarak ilk olarak 1869 da resmi olarak kaydedilmiştir.
İçinde dog kelimesi geçen bir sürü deyim vardır; a dog’s life (1600’lerde, sefalet hayatı), go to the dogs (1610’lerde, hayatı kaymak, altüst olmak, rezil olmak), dog-ear(1650’lerde, sayfanın köşesini kıvırmak), dog-eat-dog (1650’lerde, kırankırana, çekişmeli), dog rose (yabangülü, kuşburnu). Put on the dog (hava atmak, çaka satmak) deyimi 1934 te erkek modasında kullanılan gömlek yakalarına atfediliyordu. Bu yakalar için dog-collar (rahip yakası, köpek tasması) da denirdi.
Önceleri köpekler sadece avlanma işleminde yardımcı olsunlar diye kullanıldıkları için deyimlerde kullanılırken, bu mana gözedilerek kullanılır.
Eskiden, "the dog" zar oyununda, kötü atılan zar için kullanılan bir terimdi. Aynı zamanda, argoda, "çirkin kadın" yahut "cinsel anlamda aksi olan adam" anlamında da kullanılır.
İspanyolcada köpek anlamında kullanılan “perro” kelimesinin kökeni de İngilizcedeki “dog” kadar muammadır.
Bkz. eytmonline
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder