somewhere i have never travelled, gladly beyondany experience,your eyes have their silence:in your most frail gesture are things which enclose me,or which i cannot touch because they are too near
your slightest look will easily unclose methough i have closed myself as fingers,you open always petal by petal myself as Spring opens(touching skilfully,mysteriously) her first rose
or if your wish be to close me, i andmy life will shut very beautifully ,suddenly,as when the heart of this flower imaginesthe snow carefully everywhere descending;
nothing which we are to perceive in this world equalsthe power of your intense fragility:whose texturecompels me with the color of its countries,rendering death and forever with each breathing
(i do not know what it is about you that closesand opens;only something in me understandsthe voice of your eyes is deeper than all roses)nobody,not even the rain,has such small hands
e.e. cummings

 (W [VİVa] LVII 1931) CP, Firmage 1991, p.367

hiç gitmediğim biryerlerde, sevinçle ötesindeyaşananların, durur senin gözlerin suskuyla:en belirsiz eletmende beni kapsayan şeyler var,ya da dokunamadığım, fazla yakındalar diye

en ince bakışın kolayca çevirip kapsar benikendimi kapatmış da olsam parmaklar gibi,hep yaprak yaprak açarsın beni Bahar açar gibi(dokunarak beceriyle, gizemlice) ilk gülünü
ya da isteğin beni kapatmak olunca, ben veyaşamım kapanırız güzellikle, birdenbire,sanki şu çiceğin yüreği kurmuş kendi kendinekarın dikkatli dikkatli heryere yağmasını;
hiçbir şey denk değil bu dünyada görebileceğimizsenin yoğun kırılganlığının gücüne:dokusuzorlar beni ülkelerinin aldığı renklerle,her nefesiyle ölümü ve bengiliği var kılan
(bilmiyorum ne var sende böyle kapayanve açan;yalnızca içimde birşey anlıyorgözlerinin sesi daha derin bütün güllerden)kimsenin,yağmurun bile,yok böylesi küçük elleri

Çev.: Oruç Aruoba